#doorwerkers tijdens Corona
Wat vind je het leukste aan je job?
Ik doe mijn job gewoon echt graag. Er is ook zoveel contact met verschillende mensen. Van collega’s, schippers en matrozen tot vrachtwagenchauffeurs. Elke dag is boeiend en uitdagend.
Hoe anders zijn jouw werkdagen nu?
Er wordt heel veel rekening gehouden met de maatregelen, wat goed is. Alleen is er natuurlijk een pak minder sociaal contact. We werken nog steeds nauw samen, maar vanop afstand. Tot voor kort kwam ik tijdens een herstelling al eens iemand tegen en dan hielden we een babbeltje, maar dat is wel anders nu. Pas op, we begroeten elkaar nog steeds hartelijk hoor, alleen is het vanop 1,5 meter. Je merkt ook dat sommige mensen echt schrik hebben en extra ver gaan staan. Dat zijn dan meestal personen die kwetsbaren in hun dichte omgeving hebben. Ik begrijp dat wel.
Wat geeft jou moed om door te gaan?
Het helpt dat ik mijn werk heel graag doe. We leveren zeezout voor de voedingsindustrie, wat toch belangrijk is. Ik voel me nuttig en trots, net zoals mijn echtgenote die als verpleegster werkt.
“Ik voel me nuttig en trots dat ik dit werk kan blijven doen tijdens de coronacrisis.”
Heb je iets geleerd uit deze periode?
Het is zeker niet allemaal negatief. Ik heb kleine dingen nog meer leren appreciëren. Wij leven de regels heel strikt na, ook omdat mijn vrouw in de medische sector werkt. Het leert mij dat vriendschap en collegialiteit enorm belangrijk is. Wat mij persoonlijk zwaar valt, is dat ik mijn vader niet kan bezoeken. Hij zit al twee jaar in een rusthuis en is zwaar dementerend. Een paar weken geleden mochten we dan toch door de deur eventjes met elkaar spreken. Dat was een heel emotioneel moment. Een knuffel kunnen geven aan vrienden en familie, dat moet je echt koesteren. Het is blijkbaar toch niet zo vanzelfsprekend als we dachten.
Welke boodschap wil je nog kwijt aan je collega’s?
We moeten altijd één team blijven vormen. Een solospel spelen, levert niets op. Nu weten we – gedwongen – hoe dat voelt en als mens alleen ben je niet veel.