Mark van Aelterman

Het metaalconstructiebedrijf Aelterman is geen typisch havenbedrijf, maar plukt bijna dagelijks de vruchten van zijn ligging aan het Kluizendok. Aelterman bouwt zware staalconstructies zoals bruggen en sluisdeuren voor klanten in binnen- en buitenland. Het koos jaren geleden voor een vestiging aan het toen net operationele Kluizendok. Het grote voordeel van die locatie is dat het bedrijf enorme constructies rechtstreeks en in één stuk op een ponton kan zetten voor vervoer over het water tot op hun bestemming. Ook tijdens de coronacrisis vormen de werknemers een sterk team.

#doorwerkers tijdens Corona

Wat vind je het leukste aan je job?

In mijn job is geen enkele dag hetzelfde. We maken bruggen, maar elke brug is anders en ze wordt telkens op een andere plaats gebouwd. Een brug is geen serieproduct. Dat betekent dat ik elke keer opnieuw creatief mag zijn en mijn ingenieursziel erin kan leggen. Ik heb dan ook nog eens veel contact met andere mensen, heel afwisselend dus.

Hoe anders zijn jouw werkdagen nu?

Ik heb noodgedwongen van thuis gewerkt en voor onze arbeiders zijn de maatregelen aangepast. Alle vergaderingen, intern, extern, met besturen en met controlebureaus gebeuren allemaal via conference call. Dat is goed verlopen, maar tien jaar geleden zou dat nogal anders geweest zijn hé. We mogen blij zijn dat we in een tijd leven waar we over veel technische mogelijkheden beschikken. Sinds een week werk ik opnieuw twee dagen op kantoor. Dat is soms wel nodig. Je kan op een andere manier overleggen en ook eens een babbeltje slaan dat niet over het werk gaat. Als alles vanop afstand gebeurt, gaat dat soms verloren.

“Tien jaar geleden zou het anders geweest zijn zonder technische middelen. Nu kunnen we gewoon werken, bijna alsof er niets aan de hand is.”

Wat geeft jou moed om door te gaan?

Er is werk in overvloed. Dat alleen al is voldoende om ervoor te blijven gaan. Ook dat telewerken heeft zo zijn voordelen. Het woon-werkverkeer valt weg wat toch heel wat tijd bespaart. Eigenlijk doen we zonder al teveel zorgen verder.

Heb je iets geleerd uit deze periode?

Wel, dat thuiswerk biedt toch mogelijkheden. Ik woon vrij ver van het werk en nu verlies ik geen kostbare tijd aan reizen. En nog iets wat opvalt, is dat dingen die vroeger belangrijk leken dat ineens niet meer blijken te zijn. Mensen focussen zich op het essentiële, dat is in het algemeen zo. Ik merk dat ook in mijn straat. Om acht uur komen we buiten om voor de zorg te applaudisseren en dan doet iedereen een babbeltje met elkaar. Dat was vroeger niet. Mensen doen opnieuw moeite om contact te leggen, maar jammer genoeg zal het ook rap weer vergeten zijn.

Welke boodschap wil je nog kwijt aan je collega’s?

Ik wil de eer laten toekomen aan de mensen op de vloer die elke dag doorgewerkt hebben. Er heerst echt een familiegevoel in ons bedrijf, een enorme samenhorigheid. We zijn aan hetzelfde touw blijven trekken en dat mag zeker blijven duren.

 

Volg jij North Sea Port al?